Συζήτηση και Θεατρική παράσταση


Συζήτηση και Θεατρική παράσταση στην αίθουσα πολλαπλών εκδηλώσεων του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Αττικής Ψ.Ν.Α. Ενάντια στην κατασταλτική ψυχιατρική και κατά των μνημονίων...

Σκέψη και τέχνη ανταμώνουν στην εκδρομή των κοριτσιών που χάθηκαν...

Ερμηνεύει η Ιωάννα Μπιλίρη
το ομώνυμο διήγημα της Anna Seghers...
σε μουσική Γιάννη Μπιλίρη

Με νωπές τις μνήμες, των πρόσφατων γεγονότων, στο ψυχιατρικό νοσοκομείο αττικής (Ψ.Ν.Α.) η πρωτοβουλία, για ένα πολύμορφο κίνημα στην ψυχική υγεία και η Αριστερή ριζοσπαστική συσπείρωση υγειονομικών (ΑΡΣΥ), διοργανώνουν σε αυτή την ιδιαίτερα κρίσιμη συγκυρία, ανοιχτή και εντός των τειχών του νοσοκομείου θεατρική παράσταση. Αναζητώντας, από κοινού με εργαζόμενους του νοσοκομείου, νοσηλευόμενους και κατοίκους της πόλης μας, διεξόδους σε επιστημονικό και κινηματικό επίπεδο. Την ίδια στιγμή η απάντηση του ιατροκεντρικού, ιδρυματικού και ασυλιακού κατεστημένου, είναι η καταστολή και η καθήλωση των νοσηλευόμενων.

Η Ιωάννα Μπιλίρη, μέσω του ομώνυμου διηγήματος της Anna Seghers, μας μεταφέρει την εφηβική φρεσκάδα του έρωτα και της ζωής. Την ανάγκη για συλλογική μνήμη, με φόντο και πρωταγωνιστή της παράστασης, τον αγώνα για δικαίωση και δικαιοσύνη. 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΓΟΝΕΙΣ ΣΤΑ ΔΥΤΙΚΑ ΤΗ ΠΟΛΗΣ (Χαϊδαρίου)

H κοινωνία βρίσκεται σε μια κρίσιμη ιστορική καμπή. O καπιταλισμός στην πιο βαθιά κρίση και ιστορική χρεοκοπία του, βυθίζει την ανθρωπότητα στην άβυσσο της βαρβαρότητας. Mαζική ανεργία, κατάργηση ιστορικών κατακτήσεων για όλους τους εργαζόμενους γονείς τους άνεργους και των παιδιών μας. Μειώσεις μισθών, επιμήκυνση του χρόνου εργασίας, κατάργηση συλλογικών συμβάσεων, απολύσεις, διάλυση της δημόσιας παιδείας και υγείας.

Αυτό το σκηνικό δημιουργεί από μόνο του μια εφιαλτική κατάσταση. Την ίδια στιγμή εντείνεται η κρατική καταστολή, ενώ από τα βαλτόνερα της αστικής σήψης ξεφυτρώνουν τα σαπρόφυτα του ρατσισμού, ορθώνοντας τείχη εθνικισμού και μισαλλοδοξίας. Το ίδιο το κράτος με τη μορφή της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας παραβιάζει και καταπατά τα δημοκρατικά μας δικαιώματα και μετατρέπει το κράτος

που αυτοί δημιούργησαν σε κράτος έκτακτης ανάγκης.

Όμως, η κρίση δρα ως επαναστατικός παράγοντας πυροδοτώντας μαζικές, λαϊκές-εργατικές εξεγέρσεις. H εξέγερση του Δεκέμβρη 2008 στην Ελλάδα ήταν το προανάκρουσμα μιας κοινωνικής θύελλας που δεν θ’ αργήσει να τυλίξει τα μητροπολιτικά κέντρα της Ευρώπης.

Οι έκτακτοι καιροί απαιτούν άμεση δράση. Απέναντι στην ιδιώτευση και την αναζήτηση –ανέφικτων - ατομικών «λύσεων» χρειάζεται να αντιτάξουμε το πνεύμα της αλληλεγγύης, της συλλογικής δράσης, της οργάνωσης, των γονιών της πόλης μας. Δεν νοσταλγούμε την επιστροφή στο άνισο εκμεταλλευτικό καθεστώς της εποχής της καπιταλιστικής άνθισης που άλλωστε ήταν επίσης ματωμένο και φρικτό. Θέλουμε να απαλλαγούμε από το κράτος των καπιταλιστών και όλο το κοινωνικό-οικονομικό τους σύστημα και γι’ αυτό δεν μας εμπνέουν ο ρεφορμισμός και οι διαμεσολαβήσεις των εντολοδόχων αυτού του μηχανισμού της εξαθλίωσης.

Ενωνόμαστε λοιπόν στη βάση της ισότητας, της αλληλεγγύης, του σεβασμού της διαφορετικότητας τοπικά αλλά και ευρύτερα. Ενάντια στα διεφθαρμένα κόμματα εξουσίας καθώς και στα πολυποίκιλα δεκανίκια – αναχώματά τους. Στους τοπάρχες του συστήματος εξουσίας, στις δημοτικές και περιφερειακές αρχές, που εξακολουθούν να στηρίζουν, μάταια θα λέγαμε καλοπροαίρετα, μια κοινωνική - οικονομική και πολιτική κατάσταση που πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Θέλουμε να εκφράσουμε γονείς που είναι εργαζόμενοι, είναι άνεργοι, όλους όσους δεν βολεύονται μέσα στο σύστημα της εκμετάλλευσης, της καταστολής, και της μιζέριας.

Λειτουργούμε με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες, χωρίς γραφειοκρατίες, μέσα από συνελεύσεις, με ανοικτή συλλογική συζήτηση και κοινή απόφαση στην βάση σύνθεσης των επιμέρους απόψεων για όλα τα ζητήματα που θα προκύπτουν. Στόχος μας είναι η ανάπτυξη της μαζικής ταξικής δράσης για τα μικρά και τα μεγάλα, τα τοπικά και τα γενικά ζητήματα που μας απασχολούν. Συγχρόνως είμαστε αντίθετοι στον τυφλό και μικρόπνοο κινηματισμό. Θεωρούμε ότι η πολιτική-ιδεολογική και πολιτιστική ανάπτυξη είναι διαμόρφωση ευρύτερων οριζόντων για έναν διαφορετικό πολιτισμό και απαιτούν την ανάπτυξη ενός θεωρητικού πλαισίου κοινωνικής-πολιτικής και οικονομικής ανάλυσης και κριτικής.

Ονειρευόμαστε ένα μέλλον διαφορετικό για εμάς και τα παιδιά μας. Αυτό το μέλλον δεν μπορεί να το εγγυηθεί κανένας εκλεγμένος εκφραστής του παλαιού πολιτικού κατεστημένου. Δεν μπορεί να το εγγυηθεί κανένα φασιστικό ή νεοναζιστικό δεκανίκι. Όλοι εμείς λοιπόν, που περιμένουμε το πρώτο χιόνι, όποτε αυτό φανεί, να πούμε επιτέλους «μια άσπρη μέρα» καλούμαστε να κάνουμε πράξη όλα όσα δεν κατάφεραν οι παλαιότεροι.

Να γράψουμε από κοινού και όλοι μαζί άπειρες νέες ιστορικές σελίδες για το μέλλον όλων μας.

goneisgr2010@gmail.com